Begin dit jaar kwam het Kwaliteitscentrum Diagnostiek naar buiten met een nieuw classificerend diagnostisch protocol voor een verstandelijke handicap. Dit protocol, dat tot stand is gekomen met de steun van de Vlaamse overheid, dient er in hoofdzaak toe om de diagnostiek en begeleiding van personen met een verstandelijke beperking te faciliteren.

Het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) voerde op basis van het protocol en in overleg met het Kwaliteitscentrum enkele aanpassingen door op haar website. Naast de grotere nadruk die op het adaptief gedrag komt te liggen, wat uiteraard een goede zaak is, zal men in het kader van IQ-bepaling ook meer belang hechten aan het betrouwbaarheidsinterval. Dat het VAPH hiermee de klassieke fixatie op ‘het’ IQ-cijfer (de zogeheten puntscore) enigszins lijkt af te bouwen, is een stap in de goede richting. In tegenstelling tot de index- of puntscore verschaft het betrouwbaarheidsinterval immers inzicht in de variabiliteit van een score. De clinicus kan bijvoorbeeld met een zekerheidsgraad van 95% stellen binnen welk interval een welbepaalde score zich bevindt.

Deze manier van werken sluit beter aan bij de diagnostische realiteit aangezien er via intervallen rekening wordt gehouden met de meetfouten die inherent zijn aan psychologische testing. Ook intelligentietests zijn hierop allesbehalve een uitzondering. Dat het VAPH met deze nuancering meer in lijn komt te liggen met de positie die het Psychodiagnostisch Centrum reeds verschillende jaren inneemt, namelijk dat men bij het rapporteren over het cognitief functioneren van een cliënt best gebruik maakt van intervallen tussen scores en het gebruik van getallen of puntscores waar mogelijk tracht te vermijden, vinden we dan ook een positieve evolutie.

De Belgische Testcommissie (BFP-FBP) zal binnenkort nog met verdere duiding komen wat de mogelijke implicaties zijn van deze aanpassingen voor het klinisch werkveld.

Steven Joris